کد مطلب:29954 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:157
آنان در جنگ صِفّین، در كنار معاویه[1] بودند و همواره با بنی امیّه و علیه اهل بیت علیهم السلام بودند.[2]. 6292. فَرحةُ الغَریّ - به نقل از هشام بن سائب كلبی، از پدرش -:بنی اود را دیدم كه بدگویی به علی بن ابی طالب علیه السلام را به فرزندان و خدمتكارانشان آموزش می دادند. در بین آنان، مردی از یاران عبد اللَّه بن ادریس بن هانی بود كه روزی بر حَجّاج بن یوسفْ وارد شد و سخنی گفت و حَجّاج به وی جواب درشتی داد. وی به حَجّاج گفت:ای امیر! چنین نگو؛ زیرا در بین قریش و ثَقیف، فضیلتی متداول نیست، مگر آن كه در بین ما نیز همانند آن، وجود دارد. حَجّاج گفت:فضیلت های شما چیست؟ پاسخ داد:هیچ گاه عثمان در جمع های ما بدگویی نمی شود و به بدی یاد نمی گردد. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:هیچ گاه در بین ما، خارجی دیده نشده است. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:در جنگ ها از ما، جز یك نفر همراه ابو تراب شركت نكرده است كه این كارش، او را از چشم ما انداخته و مُنزوی ساخته است و وی هیچ ارزش و منزلتی نزد ما ندارد. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:هر كس از ما كه بخواهد با زنی ازدواج كند، درباره او می پرسد كه:«آیا وی ابو تراب را دوست داشته و یا او را به نیكی یاد كرده است؟». اگر گفته شود كه این زن، چنین كرده است، از او دوری می گزیند و با او ازدواج نمی كند. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:در بین ما پسری به دنیا نیامده كه علی یا حسن یا حسین نامیده شود و نیز دختری به دنیا نیامده كه فاطمه نامیده شود. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:روزی كه حسین به سوی عراق آمد، زنی از قبیله ما نذر كرد كه اگر خدا حسین را بكشد، ده نفر شتر قربانی كند و هنگامی كه او كشته شد، به نذرش وفا كرد. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:از یك نفر از ما خواسته شد كه از علی برائت بجوید و او را نفرین كند. وی گفت:باشد؛ حسن و حسین را هم می افزایم. حَجّاج گفت:سوگند به خدا كه این، فضیلت است. مرد گفت:امیر مؤمنان، عبد الملك، به ما گفت:شما لباس زیر بالاپوش و یاران بعد از انصار هستید.[3]. حَجّاج گفت:این، فضیلت است. مرد گفت:در كوفه، جز قبیله بنی اود، نمكین نیستند. حَجّاج، خنده اش گرفت. پدرم به من گفت:خداوند، ملاحت (نمكین بودن) را از آنان گرفت.[4]. ر. ك:ص 345 (شماری از دشمنان امام علی/حَجّاج بن یوسف).
بنی اَوْد، اعرابی از شاخه قحطانی (یمنی) بودند كه به پستی و پلشتی شناخته می شدند و دشمن امام علی علیه السلام و فرزندانش بودند.